رمزنگاری کلید عمومی (Public Key Cryptography) یکی از نوآوریهای مهم در علوم رایانه و امنیت اطلاعات است که مبنای بسیاری از فناوریهای مدرن مثل بلاکچین، تراکنشهای امن اینترنتی، و حتی ایمیل رمزنگاریشده را شکل میدهد. این روش با استفاده از یک جفت کلید — کلید عمومی و کلید خصوصی — ارتباطات و تراکنشها را امن میسازد.
مفهوم جفت کلید
- کلید عمومی: آزادانه در دسترس همگان قرار میگیرد و برای رمزگذاری پیام یا تأیید امضای دیجیتال به کار میرود.
- کلید خصوصی: فقط در اختیار مالک است و برای رمزگشایی پیام یا ایجاد امضای دیجیتال استفاده میشود.
این دو کلید به صورت ریاضی به هم مرتبطاند، ولی دانستن کلید عمومی امکان دستیابی به کلید خصوصی را فراهم نمیکند.
کاربردها
- رمزگذاری دادهها: پیام با کلید عمومی گیرنده رمز میشود و تنها او با کلید خصوصی خود میتواند آن را بخواند.
- امضای دیجیتال: فرستنده با کلید خصوصی خود پیام را امضا میکند و گیرنده با کلید عمومی او صحت امضا را بررسی میکند.
- کدگذاری جفت در بلاکچین: کیف پولهای ارز دیجیتال از این فناوری برای مدیریت تراکنشها استفاده میکنند.
مزایا
- امنیت بالا بدون نیاز به تبادل مخفی کلید.
- امکان ارتباط امن با افراد ناشناس.
- پشتیبانی از امضای دیجیتال برای تأیید هویت و صحت داده.
محدودیتها
- سرعت کمتر نسبت به رمزنگاری متقارن.
- وابسته به الگوریتمهای ریاضی که با پیشرفت فناوری (مانند محاسبات کوانتومی) ممکن است نیاز به تقویت داشته باشند.
نمونهها و الگوریتمها
- RSA
- ECC (Elliptic Curve Cryptography)
- ElGamal
نقش در بلاکچین و وب ۳
در بلاکچین، آدرسهای عمومی کیف پول از کلید عمومی ساخته میشوند، و تراکنشها با کلید خصوصی امضا میشوند. این روش باعث میشود انتقال ارز دیجیتال بدون واسطه، امن و غیرقابل تغییر باشد.
۵
از ۵
۱ مشارکت کننده
